De Rode Lantaarn

We bespreken de overwinning van Julien Alaphilippe in Milaan San Remo.

Carnavallen, terugblikken én vooruitblikken met Roy Curvers (Sunweb)

Bijna alweer de Omloop en toch nog even een winterseizoen-Rode Lantaarn!

Het aangezicht van 'onze boy' Tiesj Benoot werd dit jaar danig op de proef gesteld. Google Image zijn naam en je vindt twee soorten beelden: een met zijn gezicht vol grijs Toscaans stof in Siena - en een met rood bloed vanwege een onzachte lading op het asfalt in de Tour de France.  'Een 8 voor het voorseizoen, een 4 voor de rest,' vatte hij zijn wielerjaar 2018 samen. Kunnen we best mee leven - al is het wat ons betreft nog een tikje te bescheiden...

Een uitgebreid gesprek met het snelste wielertalent van Nederland

Het is het hoogtepunt binnen het hoogtepunt van een voorjaar vol hoogtepunten. Het Bos van Wallers - 2,5 kilometer hobbeldebobbel over misselijkmakend slechte kasseien op 90 kilometer van de eindstreep van de Vélodrome van Roubaix. Afgelopen voorjaar leek het een passage en groupe, met saaimansen als Démare en Sieberg op de kop van het peloton. Totdat we op rechts plots iets zwart-wits zagen opdoemen - en Mike Teunissen er vandaan poefte, met Philippe Gilbert afziend in zijn wiel...

Het is elk jaar een heerlijk toetje van het seizoen: een week lang WK. Op de valreep worden er nog beloftes ingelost of reputaties gebroken. En wat een week was het! Remco Evenepoel reed bij de junioren de keurige Oostenrijkse bergen op een hoop. Annemiek van Vleuten won de tijdrit half slapend, nog slurpend van haar ontbijt-granola en op één wiel. Het koninkrijk Rohan Dennis gallopeerde op Shadowfax moeiteloos naar de Westmark...

Aan alle mooie dingen komt een einde, zong Vincent van Neerbos - thans meneer de burgemeester van de gemeente West Maas en Waal - altijd al in de Berry & Uli-show. En zo is het. In Madrid eindigde vandaag de laatste Grote Ronde van 2018, met een kermiskoersje-on-steroids, geheel volgens verwachting gewonnen door Elia Viviani voor - geheel volgens verwachting - Quick Step Floors. Ook volgens verwachting - maar nochtans multifocaal genieten - waren de laatste dagen van de Vuelta...

De etappe begon als een aflevering van Rail Away, maar eindigde een soort Gorillas in the Mist. Toen iedereen door de nevel en de Spaanse regie door de bomen het bos niet meer zag, kwam een man bovendrijven die de Engelse mijl onder de vier minuten loopt én een graad heeft aan de Universiteit van Michigan. Michael Woods pakte de tweede WorldTour-zege voor EF Education First Sponsored By Drapac Or Whatever Cycling - maar daarachter speelde het echte drama zich af...

De semi-klassieker-in-spe Lagos de Covadonga was gehuld in een dichte mist, wat zo'n koersje toch nét dat je-ne-sais-quoi geeft. En een koersje werd het, met dank aan onze Kazakse vrienden van Astana. Buchmann kon niet mee, Jon Izagirre kon niet mee, Uran Uran Uran bleef achter en verdikkeme, ook Wilco C. Kelderman moest al veel te snel lossen. Over het grindpad naar de top zagen we uiteindelijk een Fransman opdoemen...