Kacper omawia metanaukę, która bada uniwersalne aspekty procesu naukowego, które pozostają niezmienne pomimo historycznych zmian w podejściach do nauki. Wczesna grecka filozofia przyrodnicza ceniła wiedzę teoretyczną ponad praktyczne zastosowania. Kluczowym punktem jest to, że nauka wprowadza zmiany i kwestionuje istniejące modele rzeczywistości, działając trochę też jako światopoglądowy czynnik chaosu w przeciwieństwie do utrzymania modelu status quo. Kacper argumentuje, że bardziej otwarte społeczeństwa, które pozwalają na swobodne myślenie i wymianę idei sprzyjają rozwojowi nauki. Omawiamy różnice między nauką a technologią oraz to, jak wczesne społeczeństwa ludzkie nie rozróżniały między technologią, magią a religią uważając to za najważniejsze praktyczne rozwiązania społeczne. Z tej myśli zrodziła się technologia naukowa.