De Correspondent - De Rudi & Freddie Show

Regelmatig delen we in De Rudi & Freddie Show hoopvol nieuws over het klimaat. Maar dat soort optimisme zit radicale klimaatactie juist in de weg, stellen Hannah Prins en Jantijn Anema van Extinction Rebellion. Dus nodigden we ze uit voor een pittig gesprek. 

Luisteraars! Het was een koude dag in november, toen ik (Jesse) het boek Je bent jong en je wil wat toekomst van Hannah Prins en Jantijn Anema (beiden bekend van Extinction Rebellion) kreeg toegestuurd. Vol interesse begon ik te lezen, tot ik op pagina 26 opeens mijn eigen naam zag prijken tussen een VVD-Kamerlid en de ceo van Corendon (foute boel!).

Ik had mij al te blijmoedig uitgelaten over de rappe opmars van zonnestroom, windenergie, batterijen en warmtepompen. En dat is natuurlijk typisch het soort optimisme van ‘de gevestigde orde’, waarmee ‘radicale actie’ wordt ondermijnd, aldus Prins en Anema.

Ik herkende mij niet in het geschetste beeld.

Een aardige aanleiding dus om het rebellenduo uit te nodigen voor onze podcast! Want wat denken zij dan bij de toch tamelijk indrukwekkende cijfers over de opmars van hernieuwbare energie? Gloort daar dan geen enkele hoop? En hoe kijken zij naar technologische oplossingen? ‘In de komende jaren is groene groei een illusie’, schrijven ze. Is dat zo? En zo ja, waarom dan?

Waar ik me blijkbaar wat te optimistisch uitliet over de energietransitie, daar kunnen we Prins niet verdenken van hoopgevende geluiden. In interviews wordt door haar steevast gewezen op de naderende ecologische ondergang. Of nou ja, naderende... Er zouden nu al miljoenen doden vallen door klimaatopwarming (en spoedig zijn het er volgens Prins zelfs miljarden)! We gaan meters zeespiegelstijging in 2100 tegemoet (‘een conservatieve inschatting’, volgens Prins). En in het meest recente IPCC-rapport zouden we kunnen lezen dat ‘de mensheid misschien het einde van de eeuw niet gaat redden’. Het is nogal wat, maar klopt het ook?

Bovendien, is het als communicatiestrategie eigenlijk wel verstandig steeds te wijzen op de klimaatkladderadatsch? Valt er niet – juist nu! – een opbeurender verhaal te vertellen?

• Hannah Prins zei in de podcast van de JOVD dat we ‘minimaal in 2100 – en dit zijn dus conservatieve inschattingen – naar 1,5 tot 2 meter zeespiegelstijging’ gaan. Maar uit het KNMI Klimaatsignaal 2021 (pp. 26-31) blijkt dat 1,5 tot 2 meter zeespiegelstijging mogelijk is in een SSP5-RCP 8.5-scenario (waarin de aarde 4,5 graad opwarmt, omdat we alle koolreserves die er zijn gaan verstoken, de bevolking enorm groeit, en de wereldeconomie vertienvoudigd), daarbinnen dan de 10 procent kans op de hoogste zeespiegelstijging, en daarbij ook nog eens uitgaan van Antarctische ijskapinstabiliteit (een speculatief kantelpunt).
• In hun boek schrijven Hannah en Jantijn dat ‘het smeltwater [van Antarctica] de zeespiegelstijging in de komende eeuwen al kan doen oplopen tot 15 meter’. Daarvoor citeren ze een paper getiteld ‘Contribution of Antarctica to past and future sea-level rise’. Volgens dit paper kan de smelt van Antarctica in SSP5-RCP8.5 (wederom: 4,5 graden opwarming, alle koolreserves wegstoken) een zeespiegelstijging tot 15 meter veroorzaken in 2500. Bij 2 graden opwarming blijft het volgens het paper beperkt tot 0,23 meter.
• In de podcast ging het over de gevolgen van klimaatverandering voor de voedselvoorziening. Sinds de jaren zestig is de aarde met 1,2 graden opgewarmd. Het IPCC laat weten dat door klimaatverandering de oogsten van tarwe (-4,9 procent), mais (-5,9 procent) en rijst (-4.2 procent) zullen afnemen. In dezelfde periode zijn de opbrengsten van tarwe (+218%), mais (+196%) en rijst (+147%) echter enorm toegenomen. Daaruit valt op zijn minst op te maken dat verbeteringen in irrigatie, (kunst)mestgebruik, mechanisering, verdeling, pestbestrijding en ga zo maar door, vooralsnog een grotere impact hebben op de opbrengsten dan klimaatverandering.
• Je bent jong en je wil wat toekomst, het boek waarin Hannah Prins en Jantijn Anema betogen dat een radicale aanpak nodig is in de strijd tegen klimaatverandering.
• ‘Zelfs optimisten zijn te pessimistisch: schone energie wordt spotgoedkoop’, een eerder gepubliceerd artikel van Jesse over wat er allemaal goed gaat bij het oplossen van het klimaatprobleem.
• Niet het einde van de wereld, van datawetenschapper Hannah Ritchie. Een boek dat stelt dat we voor een enorme uitdaging staan op het gebied van klimaat, maar dat veel van de problemen wel oplosbaar zijn.

Heb je nog suggesties of opmerkingen? Deel die dan met ons via rudienfreddieshow@decorrespondent.nl.

Op De Correspondent praten de auteur, experts en ervaringsdeskundigen samen verder over dit artikel. Log in om mee te praten. (Alleen voor leden).
Nog geen lid? Steun onze missie om jouw nieuws van context te voorzien en sluit je hier aan.
Wil je eerst kennismaken met onze verhalen? Schrijf je dan in voor de proefmail en ontvang elke zaterdag een artikel in je mailbox.